Αντιμέτωπες με το φάσμα της λειψυδρίας απειλούνται να τεθούν μετά την προσεχή δεκαετία οι περισσότερες αμερικανικές πολιτείες, καθώς η κατάχρηση της κατανάλωσης του νερού από τους κατοίκους, η ταχεία πληθυσμιακή αύξηση και οι κλιματικές αλλαγές οδηγούν χρόνο με τον χρόνο στη μείωση των υδάτινων αποθεμάτων και των όποιων πηγών του υπεδάφους των ΗΠΑ.
Ωστόσο, στην Καλιφόρνια φαίνεται ότι οι αρμόδιοι φορείς έχουν αρχίσει να μαγειρεύουν πριν... διψάσουν, καθώς από τον Ιανουάριο του 2008 έχουν θέσει σε λειτουργία ένα από τα πιο αποτελεσματικά συστήματα βιολογικού καθαρισμού του νερού που προέρχεται κυρίως από το... αποχετευτικό δίκτυο της Πολιτείας.
Το «νερό» που περιέχει ο νιπτήρας πάνω δεξιά έχει σε απόχρωση βαθύ καφέ, αυτό που βρίσκεται στον μεσαίο είναι ελαφρώς κιτρινωπό, ενώ στον αριστερό, το νερό είναι διάφανο, παραπέμποντας σε αυτό που τρέχει από τις οικιακές βρύσες. Εκτός από την Καλιφόρνια, παρόμοιες εγκαταστάσεις ανακύκλωσης νερού λειτουργούν σε Σιγκαπούρη, Ναμίμπια και Αυστραλία.
Πρόκειται για τις μεγαλύτερες, τις πιο σύγχρονες εγκαταστάσεις βιολογικού καθαρισμού ύδατος, το οποίο μπορεί να περιέχει κάθε είδους μολυσματική ουσία. Με αυτό το σύστημα και τη μέθοδο «ανακύκλωσης» του ακάθαρτου νερού οι επικεφαλής του προγράμματος ευελπιστούν να λύσουν οριστικά το διαγραφόμενο πρόβλημα της λειψυδρίας όχι μόνο των ΗΠΑ, αλλά και άλλων περιοχών του πλανήτη.
Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι το κυρίως σύστημα διήθησης του ακάθαρτου νερού, το οποίο αποτελείται από τρεις διαδοχικούς ειδικούς ατσάλινους νιπτήρες, δύναται να καταστήσει εφικτή τη λύση του προβλήματος της λειψυδρίας. Το «νερό» που περιέχει ο πρώτος στη δεξιά πλευρά είναι αφρίζον και έχει βαθύ καφέ απόχρωση, αυτό που βρίσκεται στον μεσαίο είναι ελαφρώς κιτρινωπό, ενώ στον τελευταίο, αριστερό νιπτήρα, το νερό είναι διάφανο, παραπέμποντας σε αυτό που τρέχει από τις οικιακές βρύσες.
Τις εγκαταστάσεις επισκέπτονται σχεδόν καθημερινά πολίτες από κάθε γωνιά των ΗΠΑ και όχι μόνο, οι οποίοι έχουν μάλιστα την ευκαιρία να δοκιμάσουν το συγκεκριμένο νερό.
Κάθε φορά που κάποιος δοκιμάζει νερό από τον αριστερό νιπτήρα προσφέρει μεγάλη ικανοποίηση στον Μάικλ Μάρκους, τον γενικό διευθυντή της υπηρεσίας διανομής νερού της κομητείας Οραντζ. Ο 53χρονος υπεύθυνος των εγκαταστάσεων στη Φαουντέιν Βάλεϊ έχει ως αποστολή να προβάλλει το - κόστους μισού δισεκατομμυρίου δολαρίων - έργο και τα αποτελέσματα των πολυετών ερευνών και πειραμάτων στην αμερικανική κοινωνία, πείθοντάς την για την καθαρότητα και τη μη επικινδυνότητα του ανακυκλωμένου ύδατος, ήτοι τον αποτελεσματικό διαχωρισμό μεταξύ φρέσκου και ακάθαρτου νερού.
«Αυτό εδώ είναι ένα φωτεινό πρότυπο για τον υπόλοιπο κόσμο. Είναι καθαρό όπως το απιονισμένο νερό. Δεν περιέχει την παραμικρή ανόργανη ουσία», επισημαίνει ο Μάρκους.
Ηταν στραβό το... κλίμα. Σε μια πολιτεία όπως η Καλιφόρνια, της οποίας ο πληθυσμός αυξάνεται ταχύτατα και οι κάτοικοι δεν γνωρίζουν τι εστί οικονομία κατανάλωσης νερού, εκτιμάται ότι η έλλειψη ενός εκ των πολυτιμότερων στοιχείων της φύσης θα καταστεί μείζον πρόβλημα στο εγγύς μέλλον. Αν εξαιρέσει κανείς το κλίμα που επικρατεί στις ερημώδεις εκτάσεις στο νότιο τμήμα της, η Καλιφόρνια συγκαταλέγεται στους μεγαλύτερους παραγωγούς οπωροκηπευτικών των ΗΠΑ. Και οι κλιματικές αλλαγές δυσχεραίνουν ακόμη περισσότερο την κατάσταση.
Η σφοδρότητα και η συχνότητα των βροχοπτώσεων μειώνονται συνεχώς, οι ποταμοί και οι λίμνες «στεγνώνουν», το θαλασσινό νερό αναμειγνύεται με τα αποθέματα νερού, καθιστώντας το γλυκό νερό αλμυρό...
Η κατάσταση διαφέρει ελάχιστα και σε άλλες Πολιτείες, όπως επί παραδείγματι αυτήν της Αριζόνας, η οποία εισάγει εξ ολοκλήρου τις ποσότητες πόσιμου νερού, ενώ στο Νέο Μεξικό τα αποθέματα αναμένεται να εξαντληθούν την προσεχή δεκαετία.
Αντιδρούν οι δύσπιστοιΩστόσο υπάρχουν και οι επικριτές της μεθόδου βιολογικού καθαρισμού νερού οι οποίοι την αποκαλούν «Τoilet to tap», σε ελεύθερη μετάφραση «Από την τουαλέτα στη βρύση», θεωρώντας σχεδόν ανέφικτο το ενδεχόμενο του πλήρους καθαρισμού ενός υδάτινου «μείγματος» από λύματα, χημικά, φαρμακευτικά υπολείμματα και άλλες μολυσματικές ουσίες, προκειμένου να καταστεί απολύτως πόσιμο. Οσα παρεμφερή εγχειρήματα επιχειρήθηκαν στο παρελθόν σε μεγαλουπόλεις, όπως επί παραδείγματι στο Σαν Ντιέγκο και το Λος Αντζελες, έμειναν στο στάδιο του σκαριφήματος, καθώς συνάντησαν τη σθεναρή αντίσταση και άρνηση των κατοίκων.
Ωστόσο, μετά τη λειτουργία των εγκαταστάσεων της Φαουντέιν Βάλεϊ θεωρείται ότι αποτελεί θέμα χρόνου το να ακολουθήσουν και άλλοι το παράδειγμά τους.
Βιολογικό νερό για 500.000 κατοίκουςΟ Μάικλ Μάρκους και η ομάδα του χρειάστηκαν δέκα χρόνια ερευνών στο Φαουντέιν Βάλεϊ, ένα προάστιο στα ΝΔ του Λος Αντζελες, και μια τεράστια εκστρατεία προβολής του προγράμματος, η οποία περιελάμβανε τουλάχιστον 1.200 κάθε είδους διαφημίσεις, σε μια προσπάθεια να πείσουν τον πληθυσμό της Καλιφόρνιας για την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια της μεθόδου.
«Επισκεφθήκαμε κάθε κοινότητα της υπό τροφοδότησης με αυτό το νερό περιοχής και μιλήσαμε με όλους τους ανθρώπους. Με τοπικούς πολιτικούς, ειδικούς σε θέματα υγείας, περιβαλλοντικές οργανώσεις, αξιωματούχους της ακτοφυλακής, ακόμη και με αθλητές της ιστιοσανίδας.
Διανείμαμε ενημερωτικά φυλλάδια, σε διάφορες γλώσσες, μεταξύ των οποίων στην ισπανική, στην κινεζική και στη βιετναμέζικη, σε μια προσπάθεια να εξασφαλίσουμε τη συγκατάθεση και αυτών των μειονοτήτων», επισημαίνει στο γερμανικό περιοδικό «Ντερ Σπίγκελ» ο Μάρκους.
Από τον Ιανουάριο οι εν λόγω εγκαταστάσεις βιολογικού καθαρισμού παράγουν νερό για 500.000 κατοίκους, ωστόσο χρειάστηκε να επιτευχθεί ένας συμβιβασμός... Το φιλτραρισμένο νερό του αποχετευτικού δικτύου δεν καταλήγει απευθείας στο δίκτυο ύδρευσης, αλλά σε μια απόσταση 13 μιλίων βόρεια της περιοχής, σε μια τεχνητή λίμνη.
Εκεί αναμειγνύεται και κατακάθεται στα υδάτινα αποθέματα, από τα οποία αντλείται το νερό που καταλήγει στις βρύσες των κατοικιών και στα... ποτήρια των κατοίκων. Ωστόσο, για τον Μάρκους η εν λόγω διαδικασία αποτελεί ενεργειακή σπατάλη, καθώς το νερό θα ήταν, όπως υποστηρίζει, πολύ πιο καθαρό εάν προερχόταν απευθείας από τις εγκαταστάσεις του βιολογικού καθαρισμού.
Εξαπλώνεται η μέθοδος. Οι εγκαταστάσεις της Φάουντεϊν Βάλεϊ είναι οι μεγαλύτερες και πιο σύγχρονες στον κόσμο, ωστόσο δεν είναι οι μοναδικές. Στη Σιγκαπούρη, εδώ και μερικά χρόνια, αναμειγνύεται στο δίκτυο ύδρευσης ένα ποσοστό ανακυκλωμένου νερού από την αποχέτευση.
Στο Ουίντοεκ της Ναμίμπια «τρέχει» βιολογικά καθαρισμένο νερό απευθείας από τις εγκαταστάσεις στο δημόσιο δίκτυο ύδρευσης. Παρόμοιες εγκαταστάσεις αναμένεται να δημιουργηθούν τόσο στη Φλόριντα όσο και στο Κουίνσλαντ της Αυστραλίας.
Εδώ και καιρό μάλιστα εφαρμόζεται μια παρόμοια τεχνική στο... Διάστημα, καθώς αστροναύτες πίνουν κατά τη διάρκεια των διαστημικών αποστολών τους συχνά το «βιολογικό» νερό.
«Δεν υπάρχουν μακροχρόνιες έρευνες για πιθανούς κινδύνους για την υγεία», επισημαίνει ο 71χρονος Τακάσι Ασάνο, καθηγητής Τεχνικής Περιβάλλοντος στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας.
«Ωστόσο βάσει των έως σήμερα μεγεθών και μονάδων μέτρησης και ερευνών που έχουμε στη διάθεσή μας, το νερό είναι ασφαλές», προσθέτει ο Ασάνο. Παρά τις προσπάθειες των αρμοδίων να πείσουν τους κατοίκους για την ασφάλεια του νερού, ένας στους δύο Αμερικανούς δηλώνει, σύμφωνα με δημοσκοπήσεις, ότι δεν επιθυμεί να πιει νερό που προέρχεται από την τουαλέτα, είτε αυτό εγκυμονεί ή όχι κινδύνους για την ανθρώπινη υγεία...
Ανακτήθηκε από τον ιστότοπο: http://www.ethnos.gr
Σχετικός δεσμός:
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου