Ρύπανση του Φυσικού Περιβάλλοντος

Ρύπανση του φυσικού περιβάλλοντος



Ο όμορφος κόσμος που μας περιβάλλει είναι ένα ΄΄ποίημα΄΄. Ο άνθρωπος αντί να γίνει αυτός ΄΄ποιητής΄΄, να εξωραΐσει ακόμα περισσότερο το φυσικό περιβάλλον, από το οποίο εξαρτάται βιολογικά και πνευματικά, επειδή έχασε το δρόμο του, το μολύνει και το καταστρέφει. Ο άνθρωπος γεννήθηκε και αναπτύχθηκε μέσα στη φύση και αυτή του στάθηκε σαν μεγάλη μάνα, σαν μια τροφός, που του προσφέρει ότι της ζητήσει, χωρίς δισταγμό. Δεν είναι υπερβολή να λεχθεί ότι η φύση είναι ένα αμίλητο αριστούργημα, γιατί πραγματικά είναι. Φτάνει μονάχα να αναλογιστούμε τις χιλιάδες προσφορές της, που εμείς οι ίδιοι αδυνατούμε να τις σκεφτούμε όλες.
Το φυσικό περιβάλλον τρέφει τον άνθρωπο και τον συντηρεί, όμως αυτός δεν το αναγνωρίζει. Σε αντάλλαγμα τέτοιας τέλειας ΄΄μητρικής΄΄ φροντίδας, ο σημερινός, πολιτισμένος υποτίθεται και προοδευμένος άνθρωπος, του φέρεται παράλογα και το καταστρέφει. Η επέμβαση του στη φύση γίνεται με τέτοιο βάναυσο και απάνθρωπο τρόπο, που μερικές φορές μας κάνει να διερωτηθούμε πως γίνετε να σκοτώνουμε την ίδια μας τη μάνα, να γινόμαστε ΄΄μητροκτόνοοι΄΄. Οι άνθρωποι, με τη μανία του πάθους που τους διακατέχει, εκμεταλλεύονται τη φύση, με το σκληρό τρόπο, λες κι είναι ο χειρότερος εχθρός τους. Ο άνθρωπος ασυνείδητα, γκρεμίζει σιγά-σιγά ένα-ένα τα λιθάρια που συναποτελούν το θεμέλιο πάνω στο οποίο στηρίζεται η ύπαρξη του. Όμως οι ΄΄μητροκτόνες θεότητες΄΄ , δεν άργησαν να εισβάλουν στο μυαλό μας κι έχουμε αρχίσει ήδη να νιώθουμε τύψεις για το ανεπανόρθωτο πλήγμα που κάναμε στη φύση κι αρχίζουμε να αντιλαμβανόμαστε ότι ο θάνατος της φύσης, θα σημάνει και το δικό μας θάνατο. Γι΄ αυτό το λόγο άρχισαν κι οι πρώτες ανησυχίες κι όλοι τρέχουμε αναζητώντας τις αιτίες ρύπανσης του περιβάλλοντος, έτσι ώστε να μπορέσουμε να τις καταπολεμήσουμε.
Η ρύπανση του περιβάλλοντος, ωφελείται ολοκληρωτικά στη δράση του ανθρώπου, και την τακτική του με την οποία αλλοίωσε και μόλυνε τα πάντα, παραμόρφωσε αισθητικά το φυσικό τοπίο, το έκανε αγνώριστο, του αφαίρεσε τη ζωή και τη φρεσκάδα του. Ο φυσικός πλούτος του πλανήτη, η χλωρίδα και η πανίδα εξαφανίζεται ενώ η εθνική κληρονομιά φθείρεται από το μολυσμένο αέρα και τη αδιαφορία. Ιστορικά και αρχαιολογικά μνημεία, αθάνατα σημάδια της πορείας του ανθρώπου πάνω στη γη κινδυνεύουν μέρα με τη μέρα να καταστραφούν.
Οι λόγοι και η αιτία αυτής της καταστροφής είναι πολλά και σοβαρά κι ακόμη σοβαρότερα τα αποτελέσματα. Κυριότερος λόγος, προβάλλει η ραγδαία τεχνολογική και βιομηχανική ανάπτυξη. Η αλόγιστη δημιουργία εργοστασίων και βιομηχανικών μονάδων, έχει σοβαρές επιπτώσεις στο περιβάλλον γενικά. Καταναλώνουν τεράστιες ποσότητες ενέργειας που προέρχονται από τη φύση, αλλά ας ήταν μονάχα αυτό. Συγχρόνως αφήνουν ελεύθερα στην ατμόσφαιρα δηλητηριώδη κατάλοιπα, αφήνουν τα απόβλητα τους στη θάλασσα με αποτέλεσμα να αλλοιώνουν το οξυγόνο και να το καταστούν επικίνδυνο. Τα καυσαέρια των αυτοκινήτων, οι σκόνες, οι καπνοί, τα απορρίμματα που αδειάζουν τα πλοία που διασχίζουν τη θάλασσα καθώς και οι διαρροές πετρελαίου, νέκρωσαν τη θάλασσα. Πια δεν υπάρχουν ψάρια, βγαίνουν έξω ψόφια στη στεριά.
Επίσης η απρογραμμάτιστη ανάπτυξη, και πιο συγκεκριμένα η ανεξέλεγκτη βιομηχανική ανάπτυξη επιφέρει μεγάλη μόλυνση στο περιβάλλον. Για καθαρά κερδοσκοπικούς σκοπούς, δημιουργούνται βιομηχανίες σε μεγαλουπόλεις, πυκνοκατοικημένες, που πνίγονται στα καυσαέρια από την πυκνή κίνηση των αυτοκινήτων κι από τον μεγάλο πληθυσμό. Επιδιώκουν να βρίσκονται κοντά σε μεγάλα εμπορικά κέντρα και σε λιμάνια, για να έχουν μικρότερο κόστος παραγωγής και λιγότερα έξοδα. Όμως όλοι αυτοί οι μεγαλέμποροι κι οι μεγαλοεπιχειρηματίες, άραγε είναι τυφλοί; Δεν βλέπουν την τραγική κατάσταση που απλώνεται γύρω; Η μόλυνση επιτείνεται ακόμα περισσότερο και οι πιθανότητες επιβίωσης του ανθρώπου ολοένα μικραίνουν.
Πέραν της εκρηκτικής ανάπτυξης της βιομηχανίας που καθίσταται ως ο σημαντικότερος λόγος της ρύπανσης του περιβάλλοντος, η ανάπτυξη του τουρισμού συνέβαλε κι εκείνη στην αλλοίωση και στην καταστροφή του. Γραφικές παραλίες αλλάζουν μορφή ΄΄εκπολιτίζονται΄΄ για τουριστικούς λόγους. Τεράστια συγκροτήματα αναγείρονται και μετατρέπουν την αρμονία και την ομοιομορφία που επικρατούσε σε μια γκρίζα, μελαγχολική ατμόσφαιρα. Ο κόσμος που συρρέει αφήνει κι εκείνος σημάδια με το πέρασμά του. Χρυσαφένιες αμμουδιές καταστρέφονται, ενώ το τοπίο παύει να γοητεύει τον τουρίστα, παύει να θεωρείται ελκυστικό και εντυπωσιακό για το ξένο επισκέπτη, που αναζητά καταφύγιο, που τρέχει να ξεφύγει από την μολυσμένη ατμόσφαιρα της πόλης, ψάχνοντας ωραίες παραλίες, ου τώρα δεν θυμίζουν τίποτα, παραμόνο μια έρημο.
Ακόμα και όταν καλλιεργείτε η γη με τη σύγχρονη καλλιέργεια αλλοιώνεται. Για την ανάπτυξη των καλλιεργειών, χρησιμοποιούνται λιπάσματα, σε μεγάλες ποσότητες τα οποία δεν αναμιγνύονται καλά με το χώμα, ξεπλένονται από τα νερά της βροχής και επηρεάζουν το πόσιμο νερό και τη θάλασσα. Για την καταπολέμηση διάφορων καταστρεπτικών εντόμων, ζιζάνιων οι γεωργοί καταφεύγουν στη χρησιμοποίηση διαφόρων φαρμάκων και εντομοκτόνων. Αξίζει να σημειώσουμε πως τα πιο πάνω είναι βλαβερά όχι μόνο για τον καρπό του φυτού, αλλά και για τον αέρα που αναπνέουμε, το χώμα και το νερό, γι΄αυτό και μερικά απ΄αυτά είναι διεθνώς απαγορευμένα.
Μια μικρή λεπτομέρεια, μια παραμικρή απροσεξία ίσως μερικές φορές να οδηγήσουν στην καταστροφή του δασικού μας πλούτου. Ένα αποτσίγαρο μισοσβησμένο μια μικρή φωτιά, ένα παιχνίδι με το σπίρτο μπορούν να γίνουν η αιτία μιας πυρκαγιάς. Και τότε ένα καταπράσινο, υπέροχο δάσος, τυλίγεται στις φλόγες και οι ζημιές που προέρχονται μπορούν να ξεπεράσουνε τα όρια της φαντασίας. Επίσης αδίστακτοι εμπρηστές και οικοπεδοφάγοι παραδίδουν καθημερινώς στις φλόγες χιλιάδες δασωμένες εκτάσεις. Η ζημιά δεν αργεί να γίνει και σε λίγες ώρες αυτό που απομένει είναι μονάχα στάχτες, καμένα δέντρα κι ένα άχαρο, απογυμνωμένο τοπίο. Και πως μπορεί κανείς να φανταστεί πως πριν λίγο, δυο-τρεις μέρες πριν εκεί βασίλευε το οξυγόνο που θεράπευε ασθενείς και τα πουλιά έβρισκαν καταφύγιο στις κουφάλες των δέντρων.
Ένας κόσμος, που τον είχε πλάσει ο Θεός, μα τ΄αγνά Του χέρια, ένας επίγειος παράδεισος, έγινε τώρα αγνώριστος. Τη θλιβερή αυτή εικόνα, μόλις τώρα έχει συνειδητοποιήσει και ο άνθρωπος, διότι έχει αντιληφθεί τις σοβαρότατες συνέπειες της ρύπανσης του περιβάλλοντος. Μόλις τώρα έχει πιάσει το νόημα κι αν δεν ενεργοποιηθεί ίσως να΄ναι πλέον αργά.
Η καταστροφή του περιβάλλοντος έχει σαν τραγικό αποτέλεσμα την καταστροφή των ζώων και των φυτών. Μέσα στην αποπνικτική ατμόσφαιρα που δημιουργήσαμε, πολλά ζώα κινδυνεύουν με εξαφάνιση. Οι λίμνες, γεμάτες ακαθαρσίες, έπαυσαν πια να είναι γεμάτες ζωή. Έπαυσαν πια να συγκεντρώνουν κοντά τους πουλιά που κελαηδούν χαρμόσυνα, ψάρια και υδρόβια ζωή. Εκτός από τις τεράστιες ζημιές που επιφέρει στο ζωικό και στο φυτικό βασίλειο, η μόλυνση του περιβάλλοντος επηρεάζει αρνητικά και τον άνθρωπο, στη σωματική και ψυχική του υγεία. Οι επιστήμονες υποστηρίζουν πως η διάδοση του καρκίνου οφείλεται κατά το 80% στη ρύπανση του περιβάλλοντος. Ο καρκίνος είναι στενά συνδεδεμένος με τον αέρα που αναπνέουμε ή το νερό που πίνουμε ή το περιβάλλον εργασίας/απασχόλησης. Άτομα που εργάζονται σε χημικές βιομηχανίες για αρκετό χρονικό διάστημα, προσβάλλονται από καρκίνο του πνεύμονα ή καρκίνο του συκωτιού. Επιπρόσθετα η κατάσταση αυτή μας επηρεάζει και ψυχικά, αφού με τέτοια ατμόσφαιρα γύρω μας νιώθουμε τη ζωή αφόρητη, πιεστική από το σύννεφο του καπνού που μας σκεπάζει και μας υπενθυμίζει ότι το τέλος της ανθρωπότητας είναι πολύ κοντά.
Πρόσφατα μπήκαν στο καθημερινό μας λεξιλόγιο καινούργιοι όροι όπως είναι το νέφος, η όξινη βροχή και η τρύπα του όζοντος. Δεν είναι άλλο τίποτα, παρά αποτελέσματα της ρύπανσης. Νέφος είναι το ορατό αποτέλεσμα φωτοχημικής ρύπανσης ή καπνομίχλης που συσσωρεύεται σε σχετικά χαμηλό ύψος πάνω από την επιφάνεια της γης. Η τρύπα του όζοντος είναι κι αυτή μια νέα ορολογία, που χρησιμοποιείται τα τελευταία χρόνια. Το όζον (03) είναι μια πολύ βλαβερή ουσία και είναι ιδιαίτερα τοξικό για τον άνθρωπο και τα ζώα, όταν αναπνέεται. Είναι επίσης υπεύθυνο κατά ένα μέρος για το φωτοχημικό νέφος σε χαμηλά ύψη. Στη στρατόσφαιρα (11-50km πάνω από την επιφάνεια της γης) το όζον απορροφά την βλαβερή υπεριώδη ακτινοβολία πριν φτάσει στη γη. Η ανακάλυψη της τρύπας του όζοντος-μια εξασθένηση της συγκέντρωσης του στρατοσφαιρικόυ όζοντος-πάνω από την Ανταρκτική έχει σημάνει συναγερμό, λόγω των καταστρεπτικών επιδράσεων όπως ο καρκίνος του δέρματος που μπορεί να προκαλέσει η αυξημένη υπεριώδης ακτινοβολία στον άνθρωπο.
Άλλη μια τραγική συνέπεια αυτής της αποπνικτικής ατμόσφαιρας που δημιουργήσαμε είναι η όξινη βροχή, η οποία προέρχεται από την καύση θειούχων ενώσεων που περιέχονται στα καύσιμα. Το διοξείδιο της όξινης βροχής είναι ένας από τους ατμοσφαιρικούς ρύπους. S+02→SO2. Το διοξείδιο του θείου στην ατμόσφαιρα οξειδώνεται ως τριοξείδιο του θείου SO3. Από τα οξείδια αυτά με το νερό της βροχής σχηματίζονται αντίστοιχα θειώδες και θεϊκό οξύ:
SO2+H2O→H2SO3
SO3+H2O→H2SO4
Η όξινη βροχή όταν πέφτει στην γη επιταχύνει τη διάβρωση των μετάλλων που είναι υπεύθυνη για την προσβολή των κατασκευών που περιέχουν ανθρακικό ασβέστιο π.χ. αγάλματα, κτίρια. Ο Παρθενώνας και το Κολοσσαίο της Ρώμης, μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, λιώνουν τόσο από την όξινη βροχή όσο κι από άλλες ρυπογόνες ουσίες. Πραγματικά είναι πολύ λυπηρό τέτοια δείγματα αρχαίων πολιτισμών, που δεν τα έφθειραν ούτε οι βομβαρδισμοί, ούτε ο φθοροποιός χρόνος, να σωριαστούν τώρα κάτω, κτυπημένα από το καυσαέριο και τη μόλυνση.
Το φαινόμενο του θερμοκηπίου, παρουσιάζεται σαν μια ακόμη συνέπεια της μόλυνσης και επιφυλάσσει μεγάλο κίνδυνο για μια επόμενη καταστροφή. Λόγω καυσαερίων δημιουργείται στην ατμόσφαιρα ένα στρώμα αερίων πάνω στο οποίο διαθλώνται οι αντανακλώμενες ακτίνες με αποτέλεσμα η θερμική ακτινοβολία να μένει χαμηλά και να έχουμε αλλαγή καιρικών συνθηκών. Πιο συγκεκριμένα αυξάνεται η θερμοκρασία της γης, με μεγάλο κίνδυνο, που παραμονεύει διαρκώς, να λιώσουν οι πάγοι. Τότε όλη η γη θα πνιγεί στο νερό, αφού προβλέπονται πλημμύρες και αύξηση της στάθμης της θάλασσας.
Ας χρησιμοποιήσουμε λοιπόν λίγο το έξυπνο, εφευρετικό μας μυαλό και ας σκεφτούμε: Άραγε θα΄πρεπε να δραστηριοποιηθούμε, για να προλάβουμε την καταστροφή; Ταξιδεύοντας λιγάκι με τα φτερά της φαντασίας μας, ας σκεφτούμε ότι εκείνη η μέρα δεν είναι μακριά. Και θα΄ταν καλύτερα να φροντίσουμε το φυσικό περιβάλλον, παρά ν΄αντικρίσουμε όλα όσα φτιάξαμε και χρειαστήκαμε τόσα χρόνια, να γκρεμίζονται σε μια στιγμή χάρις στην αδιαφορία και την παραλογία μας.
Οι άνθρωποι είναι αναπόσπαστο κομμάτι της γης. Η φύση και ο άνθρωπος μαζί της, πεθαίνει, αργοπεθαίνει μ΄ένα επώδυνο ρόγχο. Στο χέρι του καθενός είναι να προστατεύσει το περιβάλλον και η ευθύνη καθίσταται προσωπική. Απαραίτητη είναι η ενημέρωση και η διαφώτιση του κοινού διά μέσω των ΜΜΕ. Ο φυσικός πλούτος ανήκει στον άνθρωπο και από αυτόν εξαρτάται η ζωή και η ευημερία του. Υπάρχουν μεγάλες δυνατότητες για τη βελτίωση της ποιότητας του περιβάλλοντος και τη δημιουργία καλύτερης ζωής, που ανταποκρίνεται πιο καλά στις ανθρώπινες ανάγκες και ελπίδες. Αυτό που χρειάζεται δεν είναι μόνο ενθουσιώδη ενδιαφέρον αλλά ψύχραιμη, εντατική και πειθαρχική εργασία, που όμως για να γίνει χρειάζεται υπομονή, κόπο και μόχθο.



Ομάδα μαθητών του Περιφερειακού Γυμνασίου Ξυλοφάγου