ΟΡΙΣΜΟΣ: Αφαλάτωση είναι η διεργασία αφαίρεσης αλάτων από μια αλατούχα ουσία και κυρίως από αλατούχα ύδατα. Έτσι, κατ΄ επέκταση, η αφαλάτωση είναι μια μέθοδος ανάκτησης πόσιμου νερού από θαλασσινό νερό, υφάλμυρα ποτάμια και λίμνες.
Εφαρμόζεται κυρίως σε περιοχές με ξηρό κλίμα, φτωχές σε πόσιμο νερό και με πρόσβαση όμως σε θαλασσινό νερό. Η αφαλάτωση άρχισε να αναπτύσσεται κατά τον 20ο αιώνα με την εμφάνιση λειψυδρίας σε πολλές περιοχές της Γης. Όπως είναι γνωστό το 97,3% περίπου των παγκόσμιων αποθεμάτων νερού βρίσκεται στη θάλασσα αναμεμιγμένο σε μεγάλες αναλογίες με διάφορα διαλυμένα άλατα σε τέτοια μορφή που η χρήση του, είτε ως πόσιμο, είτε ακόμα και για βιομηχανικές διεργασίες καθίσταται αδύνατη.
Πότε εφάρμοσαν την αφαλάτωση για πρώτη φορά?
Η ιδέα της αφαλάτωσης ανάγεται στους αρχαίους Έλληνες ναυτικούς που την εφάρμοζαν κατά τον 4ο π.Χ. αιώνα με την εξάτμιμση του θαλασσινού νερού που την περιγράφει και ο Αριστοτέλης. Επίσης περιγραφή αφαλάτωσης αναφέρεται ως πραγματεία από Άραβα συγγραφέα του 8ου μ.Χ. αιώνα που βασίζεται στην απόσταξη του νερού.
Μονάδες αφαλάτωσης
στη Κύπρο
Στην Κύπρο λειτουργούν δύο μονάδες αφαλάτωσης. Η πρώτη λειτούργησε στη Δεκέλεια το 1997 και ανακαινίστηκε το 2007.
Επίσης λειτουργεί από τις 12 Μαίου 2001 μονάδα αφαλάτωσης στην Λάρνακα.













Στο πιο κάτω σχεδιάγραμμα παρατηρούμε τον τρόπο αφαλάτωσης στη Λάρνακα

















Μια Μονάδα Αφαλάτωσης αποτελείται από:
· Υποθαλάσσιοι αγωγοί μεταφοράς θαλάσσιου νερού και απόρριψης άλμης.
· Αντλιοστάσιο θαλάσσιου νερού.
· Χερσαίοι αγωγοί μεταφοράς νερού και άλμης
· Εργοστάσιο Αφαλάτωσης
· Προεπεξεργασία
· Αντίστροφη Όσμωση
· Τελική επεξεργασία
· Αγωγός μεταφοράς πόσιμου νερού



Πηγή: http://www.wikipedia.org/